Frank en Marleen rondreis Laos -Thailand 2017
Kiew Ka Cham Mhuang Phou Khoun tweede kerstdag 2017.
Vandaag staat er maar 50 km op het programma , maar wel met 1750 hoogtemeters , zeg maar te vergelijken een Mont Ventoux-tje, dus komen we weer aan ons trekken. In tegenstelling tot gisteren zijn het vandaag heel veel verschillende klimmen en afdalingen, de langste is 6 km. variërend van 3-10 %. Omdat ik last had van mijn kuit , en Marleen weinig zin had vanmorgen , hielden we de mogelijkheid open om een pick up te nemen mocht het klimmen ons teveel worden vandaag. Het was perfect fietsweer, half bewolkt en maar 22 graden. Het verliep tot aan de middag best soepel, maar na drie pittige klimmen achter elkaar van 9 % hadden we zoiets van pfff.. ff geen zin meer. Op dat moment zagen we een bakwagen op een erf staan, en ik besloot te gaan vragen of, en wat het zou kosten om ons over de berg te brengen .4 mannen zaten geanimeerd een kaartspel te spelen aan een tafel en aan het bier, het was half 1 smiddags. In gebarentaal werd me duidelijk dat het 50.000 kip zou kosten . 7 euro. Nou vooruit, de fietsen vast gebonden en instappen. Maar toen ik ging betalen bleek er een nulletje verkeerd te zijn gerekend, het werd 70 euro. Ja dikke doei ! lk ga jullie geen Laotiaans maand-salaris betalen voor 15 km rijden! Vervolgens zakte de prijs naar 50 euro , maar nog steeds te duur.. Het was duidelijk, ze bleven liever aan het bier.. Wij weer de fietsen eraf gehaald en gewoon zelf de berg over gefietst. Daarvoor nog wel een noodlesoepje gegeten in en stalletje langs de weg . We ontmoette daar een student, 20 jaar, die goed Engels sprak en ik vroeg hem hoe hij dacht over al het vuil en plastic wat overal langs de weg lag. Hij zei dat er ondanks het zwerfvuil wat we zien, toch hard gewerkt wordt om dit uit te bannen en de mensen bewust te maken. Maar volgens mij is er nog een hele lange weg te gaan.. Natuurlijk staan hier eerste levens behoeften zoals eten, een degelijke hut of huis, hoger op hun lijstje. lk moest ook nog even terug denken aan ons bootreisje van afgelopen week waar een Laotiaans meisje doodleuk plastic zakjes en flessen overboord de Mekong in gooide ,en toen ik mijn ongenoegen erover uitte, zij totaal niet bewust leek van wat ze deed. lk was hoe dan ook blij te horen dat er gewerkt wordt aan het bewustwordingsproces en probleem van zwerfvuil. De student vroeg me mijn e-mail en zou me op de hoogte houden van ontwikkelingen omtrent deze kwestie.. 😉 Na de soep gingen we klimmen en Uiteindelijk rond 15 uur waren we op ons reisdoel aangekomen. Wederom een eenvoudig guesthouse, Het bergstadje verkend, een Beerlao gedronken en wederom heerlijk gegeten, we kregen dit keer bij uitzondering zoveel groenten dat we ze niet op konden. Het is nu 9 uur s’avonds, mn verhaaltje geschreven, en we gaan weer slapen. Das het voordeel als er geen internet Is, geen vertier, geen gezellige kroegen zijn om iets te gaan zitten drinken. Het leven kan heel simpel zijn, overzichtelijk, en mooi tegelijk, hier toch zeker.