FILIPIJNEN Februari 2020: rondreis over 5 eilanden Frank en Mike
Dag 2: na een goede nachtrust weer fris uit de veren. Mike heeft een rondje Cebu city op de navi geïnstalleerd, dus na het ontbijt meteen op de fiets . Het is enorm druk met een kakofonie aan geluiden. Overal luide muziekboxen bij winkels, heel veel scooters, toeterende auto’s en een enkele fietser. Het publieke transport wordt hoofdzakelijk geregeld door open busjes waar een man of 12 in kan , en door tricycles , (brommers met zijspan), waar 7 mensen in en op elkaar gepropt kunnen zitten. Wij voegen ons temidden van de verkeersdeelnemers en staan regelmatig met fiets in de file in deze overvolle stad. Zo nu en dan probeer ik het ademhalen uit te stellen, omdat inademen soms enkel uit uitlaatgassen bestaat.. Zoals in alle arme landen zijn de verschillen ook hier weer groot tussen arm en rijk. De duurste auto’s rijden rond, tewijl langs de weg de daklozen liggen te slapen. Schrale troost voor daklozen mischien , maar kou lijden doe je hier niet..;) We treffen het, feest in andere culturen zijn altijd interessant om te aanschouwen, en de komende week is er toevallig een katholiek feest, het Santa Nino , eigenlijk vieren ze de geboorte van Jezus en de aanvang is vandaag, we komen uit bij een processie met veel muziek en dans. Vooral kinderen, prachtig uitgedost nemen deel aan deze optocht . Verderop vindt een openbare dienst plaats op een plein en in alle straten erom heen kun je de dienst volgen op grote schermen en mee bidden, en zingen. Het grote plein is namelijk te klein voor de honderdduizenden mensen die hierop af komen. Een Nederlands/Filipijnse hoort ons praten, en verteld ons dat ze speciaal voor dit feest is over gekomen vanuit Nederland. Uiteraard zijn hier ook de nodige markten waar Lourdes een puntje aan kan zuigen. Het staat er vol met beeltenissen het kindje Jezus en andere heiligen. Zelfs jongeren kopen deze , en lopen er trots mee in de menigte..
Op onze fietsroute door Cebu brengen we ook n bezoek aan een Taoistische tempel. Het doet ons denken aan de tempels op onze reis in o.a. Thailand, Laos en Vietnam. Het Taoïsme is meer een levenswijze dan n geloof. Hier geen monniken en priesters. Het is selfservice.. we spraken een man die hier regelmatig komt en we deelde een levensbeschouwelijk gesprek. Het is eigenlijk zo simpel, hoop vertrouw en geloof in het goede leven.